Wilco van Gelder zit op de tribune bij voetbalclub Sparta Rotterdam en ziet naast hem een jongen met een verstandelijke handicap plaatsnemen die samen met zijn vader de wedstrijd van die avond bezoekt. De jongen geniet met volle teugen, terwijl de vader wat angstig om zich heen kijkt. Hij is erg op zijn hoede voor eventuele ongeregeldheden die mogelijk de veiligheid van hen beiden in gevaar kan brengen. Vader en zoon zijn voor het eerst in een voetbalstadion, wat met name voor de vader wel wat spanningen meebrengt.
Naarmate de avond vordert kom ik in gesprek met de vader. Hij vertelt dat hij niets met voetbal heeft, maar zijn zoon een plezier wil doen. Ik geef aan dat hij zich geen zorgen hoeft te maken over de veiligheid van zijn zoon. Langzaam begint ook de vader dit in te zien en er ontstaat ook bij hem nu enige ontspanning. Dat gaat zelfs zo ver dat de jongen in de rust van de wedstrijd zonder zijn vader de tribune afloopt om een drankje te halen.
Uiteindelijk beleeft de jongen zienderogen een geweldige avond en gaat ook de vader met een voldaan gevoel naar huis. Het is op deze avond dat ik mij bedenk dat het eigenlijk ontzettend jammer is dat veel mensen met een verstandelijke handicap door allerlei omstandigheden niet in staat zijn om zelfstandig een (grote) sportwedstrijd te bezoeken.
Het beeld van de intens genietende jongen en het verhaal van zijn vader zijn de inspiratie geweest om onderzoek te doen naar de mogelijkheden die deze groep mensen hebben om een wedstrijd te bezoeken. Navraag bij verschillende woonvoorzieningen / instellingen leerde mij dat er helaas vele mensen zijn zoals de jongen in het stadion die graag een keer hun sporthelden willen zien maar daar niet de mogelijkheid toe hebben.
Vanuit die gedachte is Stichting Pole Position ontstaan. Een stichting die deze mensen de mogelijkheid wil bieden om onder begeleiding wel een keer een mooie sportwedstrijd te bezoeken. Door alle gebeurtenissen van de dag vast te leggen in foto- of filmbeelden en deze na de wensdag aan te bieden aan onze held heeft het realiseren van de droomdag bovendien een langduriger effect. Omdat onze helden met regelmaat letterlijk terug kunnen kijken op hun droom gaat er van het organiseren van een dag ook een bepaalde therapeutische werking uit. Lang na de wensdagen ontvangen wij berichten van begeleiders dat er met regelmaat en veel plezier teruggekeken wordt op de droomdag en dat weer een moment van geluk en plezier oplevert. Een droomdag eindigt dus duidelijk niet op de dag zelf!